Vic van Dijk

Zelf durfde ik op school niet in de klas te vertellen dat ik op mannen viel. Rond de millenniumwisseling op mijn middelbare school in Brabant was niemand anders uit de kast. Ik schatte toen het risico op een vervelende periode te groot in. Dus zei ik niks en speelde toneel. Zonde, dit kostte me veel energie en resulteerde in gemiste kansen. Mijn studietijd in Twente bracht gelukkig de openheid waar ik eigenlijk naar verlangde.

Nu, samenwonend met mijn lieve vriend, kan ik me haast niet meer voorstellen dat ik het toen zo moeilijk vond. Een belangrijke reden was dat er geen voorbeelden waren op school. Zelfs geen mensen die een gastles kwamen geven. Het voelde toen echt eenzaam, en voor velen ís het nog steeds zo op school.

Daarom alleen al blijft inzet op acceptie van iedereen noodzakelijk op alle plekken in Europa en op alle niveau’s. In de gemeenteraad van Enschede let ik steeds op die acceptatie, en in het Europarlement zal ik dat ook doen. Juist omdat ik weet hoe moeilijk het is. En ik denk maar zo, als dit in Nederland al moeilijk is, dan is actie in andere delen van Europa al helemaal hard nodig!